Giro d'Italia, van Moser tot Contador

Voor de eerste keer op dit Blog geen eigen foto's. Shame on me, maar het onderwerp maakt veel goed.

Op 5 mei barst de gekte in Italie namelijk weer los. De 95e Giro d'Italia. We fietsen van Hening in Danimarca naar Milano, waar na 3476,4 km de meet in roze is getrokken. Roemruchte plaatsen als Verona, Urbino en Assisi vallen de eer te beurt finishplaats te zijn. Het hoogtepunt zal ongetwijfeld de beklimming van de Stelvio zijn. Daar, op de voorlaatste dag van de koers, moet het gaan gebeuren. Ook twee tijdritten en een proloog. 

En hoe is de tijdrit-fiets in ruim 20 jaar geevolueerd.....

Francesco Moser in 1984, rijdend voor de GIS ploeg. Dichte wielen en een ossekopstuurtje, zoefzoef over het strakke asfalt (hoewel strak asfalt in Italie...?). Geen bone-dome, slechts een stukje linnen bedrukt met de naam van de sponsor op de kop. Moser won in 1984 maar liefst 16 koersen, waaronder 4 etappes in de Giro én het eindklassement. En passant verbrak hij in datzelfde jaar het werelduurrecord. Of dat alleen op biefstuk en pasta gebeurde: we kunnen er slechts naar gissen.

Laurent Fignon, in 1989 koersend op een Raleigh voor de Super U-Raleigh-FIAT ploeg. Hij won in dat jaar één rit (niet de tijdrit), én het eindklassement. Mooie fiets. Helaas is Laurent ons vorig jaar ontvallen.

We schrijven 1991. Een stillist pur sang. Afgetraind, strakke kop, schitterend Moser-staal onder de kont. Geen ossekopstuur. Gianni Bugno, winnaar van 2 etappes, koersend voor de Chateau d'Ax-Gatorade ploeg.

Zelfde jaar, andere coureur. Franco Chioccioli, wél met tijdritstuur op z'n Pinarello. Zo'n stuur zie je nu op de helft van alle stadsfietsen, hoe snel kan het gaan..... Franco won 2 ritten in 1991, waaronder die naar de Passo Pordoi, en da's niet misselijk.

Supermario, en we zitten in 2002. Tijgerpakje helpt, dat staat vast. Maar niet in de ritten tegen de chrono. Wel in de massaspurt. Hij wint er 5 in 2002, waaronder die van Groningen naar Munster. De fiets: Specialized. Aartslelijk, maar dat maakt Mario niet uit. Mario wint namelijk op alles. Zelfs op een bakfiets maakt hij in de spurt gehakt van de rest.

Alberto Contador Velasco, vorig jaar. Il Pistolero. Je mag 'm of moet 'm niet. Winnaar van eind- en puntenklassement, én, jawel een (klim)tijdrit. Ploeg: Saxobank-Sunguard. Fiets: ook een Specialized. Wel een verschil met het gebakje van Mario. Scheelt 9 jaar.

Zal mij benieuwen met wat voor nieuw kunststof de heren dit jaar hun kilometertjes tegen de klok afraffelen.