dinsdag 23 oktober 2012

Koers van de vallende bladeren

Tis nog steeds skôn weer, nie? 22 graden, zonnetje, soms wat waterig...en dat op den 22ste oktober. Nog steeds de korte boks dus. Vandaag wejt 't uit 't Oosten, dus irst mar dieje kanten op. Door ons durpke, nog steeds butste bekant van oewe fiets af. Pas bij de Bavaria wordt 't beter. Ha Daniel (die komt terug van school). De Brug over en dan langs 't Knaal naar Ale. Carbonnen Stevens fietst ook mee (of liever, voor me). Grijze kop, strak  geknipt, gesoigneerde poten. Na een paar kilometers ga ik op kop. Aerodynamisch gezien merk je dat wel, alleen fietsen of met z'n tweeen, zeg maar. Richting Bakel (Stevens gaat den andere kant op, ik zie 'm in ieder geval niet meer) en binnendoor naar Deurne. De Zeilberg door en dan gewoon de NS volgen. Dan kom je uit bij Griendsveen (da's Limburgs voor Griendtsveen). Typisch Pildurpke (peel-dorp)
Hier wier vrûger turf gestoke. Brandstof voor de open haard of bouwstof voor de tuin. Turf moest wel vervoerd worden natuurlijk. Dat ging per skip. Geen probleem, want 't stikt hier van de vaarten. In 1944 was 't hier goed hommeles. Van de turfloods bleef na een mortieraanval niet heel veel meer over.



Vrûger een turfloods, nu fundamenteel anders.

Maar 't is hier wel mooi, hartje herfst. Nog veel bladeren aan de boompjes, in alle kleuren die je je maar kunt bedenken (als 't maar iets van groen, geel, rood of bruin is). De weg langs de Helenavaart is helaas van bedenkelijke kwaliteit.



Helenavaart

In Helenaveen kun je 3 keuzes maken: richting Sevenum, Liessel of Grashoek. Het wordt Grashoek. Ik volg het fietspad langs de vaart, en mis dus de metropool Grashoek. Je kunt niet alles gezien hebben in dit leven, zullen we maar zeggen. Dat fietspad heet Kanaaldijk Noord, hetgeen impliceert dat er ook een Kanaaldijk Zuid, Oost en West moet zijn. Dat is dus niet zo, althans ik heb ze niet gevonden. Het fietspad eindigt in een zwaarbebladerd pad. De pilvariant van Il Lombardia, of zoiets? Hoewel...dialect voor de Peel samen in één zin met een wielerklassieker...da's not done, these days....




Fietspad Kanaaldijk Noord, Koers van de Vallende Bladeren

Gelukkig goed hard, dat pad. Doorfietsen dus. Als ik weer op de verharde weg ben gaat het richting Neerkant. Onderweg veel schapen. Kebap, dus.




Neerkanter Kebap, nog niet helemaal goed van garing (om maar eens met Chef Kranenborg te spreken)

Ik volg hier de Rhein-Schelde route, en die is wel mooi. Veel bossen en landweggetjes, en een enkel orthodox klooster (rechts laten liggen). Via Asten, we fietsen hier door een paar appelstraten, geraak ik in Ommel en daar is de straat natuurlijk opgebroken. Natuurlijk, dat had ik kunnen weten. Dat wordt dus klunen. Ik kom hier ook nog eens tot de ontdekking dat m'n voorderailleur het niet meer doet. Mazzel dat de Peel niet in het hooggebergte ligt. Maar we moeten nog wel even Helmond door. En dat op het Grote Blad.....



Astense Aa

Eerst nog de brug over de Astense Aa over en dan volgen al snel de eerste symptomen van Helmond. Kartonfabriek. Volvo dealer. Karwei. Twintig garages op een rijtje, allemaal hun deuren open en allemaal van louche allooi. Dat Grote Blad komt goed van pas. De Badkuip door en langs de moskee. Die ziet er toch wezenlijk anders uit dan wat er twee weken geleden in Istanbul te zien was. Het Knaal weer over, langs de Vrááánd, aanhaken bij een scootertje en dan zitten we alweer in Aarle Rixtel. Half vijf. 74 km. Laat de winter maar komen (en heel snel voorbij gaan).




Ut Reuntje

zondag 21 oktober 2012

Ippodroom

Rome had zijn Circus Maximus, Constantinopel zijn Hippodroom.
Hier is te zien hoe er dat een dikke 1500 jaar geleden uit moet hebben gezien. Een uit de kluiten gewassen renbaan dus. Omdat men destijds geen carbonnen rossen had werden er twee van vleesch ende bloet voor het karretje gespannen. 
Het Hippodroom van Constantinopel is doordrengt met bloed. In 532 liet de toenmalige imperator Justinianus, daartoe ingefluisterd door zijn vrouw Theodora, tijdens de Nika opstand er 30.000 mensen ombrengen. Da's een goed gevuld PSV stadion. Ook rood (en een beetje wit). Wat rest er anno 2012 van het Hippodroom? De zuil van Constantinus Porphyrogenitus, de slangenzuil (oorspronkelijk stond die in Delphi) en een Egyptische obelisk uit 1500 v Chr, afkomstig uit Luxor kronen nog immer de spina, de middellijn van het stadion. Als je vanaf de Sultahnamet Moskee richting zee van Marmara loopt zie je ook nog resten van de sphendone (de bocht van het stadion), nu gebruikt als fundering voor café's en woonhuizen. 

 De spina is nog herkenbaar door de slangenzuil en de obelisk uit Luxor

De sphendone

woensdag 17 oktober 2012

Roma Nova





Septimus Severus was er al eens, maar onder Constantijn de Grote, die op dit blog al enkele malen is genoemd, werd Byzantium Roma Nova, de hoofdstad van Het Imperium Romanum. Later werd de stad aan de Bosphorus Constantinopel. Constantijn kreeg er zijn zuil. Er wordt gefluisterd (je moet goed luisteren om het te horen, de muezzin is redelijk luidruchtig en overstemd alles) dat in de voet van de zuil een aantal belangrijke relikwieen liggen, zoals de bijl van Noa, de zalf waarmee Maria Magdalena Jezus heeft gezalfd en de broodmand waarmee Jezus zijn volk voedde. Ach...wat er van waar is zullen we nooit te weten komen, het is slechts gefluister (maar wel luisterrijk gefluister). In Istanbul kan het allemaal, de Christelijke en moslimwereld slechts gescheiden door een trambaan.

donderdag 11 oktober 2012

Constantinopel

 
Constantinopel, Byzantion, Roma Nova. Synoniemen voor Istanbul. Bianchi is nooit ver weg. Fietsen in Istanbul: niet aan beginnen. Veel te druk, veel te steil, veel te slecht wegdek.