Het vertrek nadert. Omdat het vertrek dichterbij komt. 4 augustus springen we op de fiets voor een dikke tweeduizend kilometers. Onderweg pikken we de Passo di Stelvio ook even mee. Gewoon omdat het kán.
De laatste maanden veel nagedacht over de essentiele zaken van de trip. Wat moet er mee, en wat laten we thuis (dat laatste is naar het schijnt véél belangrijker, en een afgezaagd gezegde luidt dan ook: "alles wat je thuis laat is meegenomen"). En alles wat je meeneemt kun je niet simpelweg 2000 kilometer vasthouden. Er moet dus een modus transportus worden gevonden. Dat is gelukt. We hebben een Bob voor onderweg. Achternaam: Yak. Vrij naar een lastdier uit de Himalaya.
Contradictio in terminis, we willen immers zo weinig mogelijk meeslepen, en zo'n Yak...die kan wat hebben. Nee, het gaat om zo'n eenwielig aanhangertje. Eerste week van mei ophalen in Zwolle. Inclusief roodborstje.
We hebben ook een shortlist, vele knopen zijn reeds doorgehakt, enkele ook nog niet. Een lichtgewicht 1 persoonstentje wordt het niet, want die zijn over het algemeen niet geschikt voor één persoon (minder wel). Beetje ruimte is ook wel prettig, zeker in eventuele stromende regen. Maarr.....gewicht is belangrijk, en criterium 1 is dan ook: < 3 kg.
De keuze gaat tussen een koepeltentje en een semi-tunneltentje.
Eureka Spitfire Duo
Salewa Latitude II
Over slaapzak en matje ben ik niet langer in dubio: het worden de The North Face Lynx en de Therm-a-Rest NeoAir Camper Large. De drie bij elkaar wegen op 64 gram na 4 kilo. Kan lichter, maar dat heeft zo zijn prijs. Mijn keuze is een compromis tussen comfort (goed slapen is belangrijk als je 2000 kilometers fietst) en sestertien.
