Arco di Costantino, vanaf de Via di San Gregorio, een brede, van kinderkopjes voorziene laan aan de Palatino, omzoomd door de heerlijk geurende pinea pinea. De weg zou in Parijs-Roubaix niet misstaan, al ontbreekt het er meestal aan stof, modder en sneeuw. Ook zou er een aardige omweg voor nodig zijn, vrees ik.
De triomfboog is opgericht ter gelegenheid van de overwinning van Flavius Valerius Aurelius Constantinus (Constantijn I de Grote) op Maxentius. Deze overwinning luidde het begin in van het einde van de tetrarchie Constantijn-Maxentius (beiden West-Romeins caesar)-Licinius (Oost-Romeinse Rijk). Ook zou deze overwinning, behaald in de slag bij pons Milvius (de Milviaanse brug in de Via Flaminia over de Tevere in Rome) op 28 oktober 312 een grote rol spelen in de geschiedenis van het Christendom. Voorafgaande aan de slag had Constantijn een droom. In die droom werd hem verteld dat hij op de schilden van zijn legioenen het teken van Christus (het labarum) moest aanbrengen en de overwinning zou de zijne zijn. Zo gezegd, zo gedaan: onder het Christelijke kruis liet Constantijn voor de zekerheid ook de hem door een engel ingefluisterde kreet In Hoc Signo Vinces -in dit teken zul je overwinnen- aanbrengen. Hoe de legioenen er in slaagden tussen de dageraad en het begin van de slag, diezelfde dag, zowel kruis als kreet op duizenden schilden aan te brengen, daarover zwijgen de klassieke bronnen.....
De overwinning was aan Constantijn, die daarvoor de God van het Christendom dankbaar was. Er zijn bronnen die vermelden dat Constantijn ook aan andere, Romeinse, goden offerde. Later werd Constantijn Christen en verklaarde het Christendom tot de staatsgodsdienst van het Romeinse Rijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten