Pilatus, Pontius?

Luzern, de Pilatus. Zo'n 2406 meter hoog, voor een groot deel befietsbaar, tenminste, als al het ijs en sneeuw is verdwenen. Steil, en gister, op 16 maart, op de top nog veel sneeuw. Werkelijke temperatuur 5 graden, voor 't gevoel minstens 20. Lekker.

De naam? Op zijn minst een mysterie. Legendevorming volop. 

De bekendste? Pontius Pilatus zou begraven zijn aan één van de meertjes. Dus toch nog een Romeinse connectie......ik ben maar niet op zoek gegaan naar zijn graf.

Tevere, de 'blonde'.

De Tiber by night, in Rome. De Route van Reitsma kent een paar varianten. Één daarvan voert ten zuiden van Ferrara naar Ravenna. Dit is de 'lichte' variant. Vanaf Sansepolcro volgt de route grotendeels de loop van de Tevere. Ter hoogte van Casa del Diabolo buigt de route af naar Assisi, om bij Stimigliano weer aan te sluiten bij de rivier. Dan is het niet ver meer naar dit tafereel aan de oevers van de rivier.

De Tiber komt aan zijn naam door de negende koning van Alba Longa, een stad in het toenmalige Latium. Deze Tiberinus, stamvader van Romulus en Remus, stamde op zijn beurt af van Aeneas, een Trojaan die ontsnapte aan de vernietiging van Troje door de Grieken. Tiberinus verdronk in de rivier Albula, en ter nagedachtenis aan deze koning werd de rivier naar hem vernoemd. Albula, Tevere, Flava (als de stokoude Italiaan aan wie je de weg naar de Tevere vraagt je hulpeloos aankijkt, probeer dan 'Fiume Flava' eens).....een prachtige, ruim 400 kilometer lange stroom door de mooiste streken van Italie.

Grijze dag in Maastricht

Oude kranen bij de Eerste Nederlandse Cement Industrie - ENCI

St Servaasbrug

 

Ook al is de (zater-)dag nog zo grijs, met HDR kom je toch nog een heel eind.

De link met het oude Rome: de Romeinse historicus Tacitus schreef al over een "pontem Mosae fluminis", een brug over de rivier de Maas. Dat was in de tijd dat Limburg nog werd beheerst door de Eburonen, een volk dat door Julius Caesar compleet van de kaart werd geveegd. Maastricht kent nog slechts enkele Romeinse resten, bekend is dat zij van mergel waterputten hebben gebouwd.

Arco di Costantino

Arco di Costantino, vanaf de Via di San Gregorio, een brede, van kinderkopjes voorziene laan aan de Palatino, omzoomd door de heerlijk geurende pinea pinea. De weg zou in Parijs-Roubaix niet misstaan, al ontbreekt het er meestal aan stof, modder en sneeuw. Ook zou er een aardige omweg voor nodig zijn, vrees ik.

De triomfboog is opgericht ter gelegenheid van de overwinning van Flavius Valerius Aurelius Constantinus (Constantijn I de Grote) op Maxentius. Deze overwinning luidde het begin in van het einde van de tetrarchie Constantijn-Maxentius (beiden West-Romeins caesar)-Licinius (Oost-Romeinse Rijk). Ook zou deze overwinning, behaald in de slag bij pons Milvius (de Milviaanse brug in de Via Flaminia over de Tevere in Rome) op 28 oktober 312 een grote rol spelen in de geschiedenis van het Christendom. Voorafgaande aan de slag had Constantijn een droom. In die droom werd hem verteld dat hij op de schilden van zijn legioenen het teken van Christus (het labarum) moest aanbrengen en de overwinning zou de zijne zijn. Zo gezegd, zo gedaan: onder het Christelijke kruis liet Constantijn voor de zekerheid ook de hem door een engel ingefluisterde kreet In Hoc Signo Vinces -in dit teken zul je overwinnen- aanbrengen. Hoe de legioenen er in slaagden tussen de dageraad en het begin van de slag, diezelfde dag, zowel kruis als kreet op duizenden schilden aan te brengen, daarover zwijgen de klassieke bronnen.....

De overwinning was aan Constantijn, die daarvoor de God van het Christendom dankbaar was. Er zijn bronnen die vermelden dat Constantijn ook aan andere, Romeinse, goden offerde. Later werd Constantijn Christen en verklaarde het Christendom tot de staatsgodsdienst van het Romeinse Rijk.

Il Re Leone

© http://www.thevirtualmusette.com

SuperMario terug in de koers?? 44 jaar en dan nog het snot voor de ogen van Degenkolb,Cavendish, Farrar, Ventoso, Steegmans willen rijden ??

http://www.mariocipollini.eu/

Romeinen in de Peel

Er is nagenoeg niets over bekend. Romeinen in de Peel. Het land van de turfstekers. In 1910 werd in het turf deze praalhelm gevonden. Deels. De rechter wangklep ontbrak en is bij de restauratie nagemaakt. De drager is deze helm in het begin van de 4e eeuw n Chr. (319) verloren. Hij maakte deel uit van de Equites sexti Stablesiani (6e ruitereenheid Stablesia). Over deze ruitereenheden is nagenoeg niets bekend, de antieke bronnen geven slechts beperkte informatie waaruit af te leiden valt dat er meer eenheden Stablesiani bestonden. Deze eenheden werden gevormd in de tijd van keizer Gallienus (253-268) en waren verspreid over het gehele Romeinse Rijk. Er waren eenheden in Zwitserland, Noord-Afrika, Brittanie en langs de Donau gestationeerd. Sommigen suggereren dat de ruiter aan wie de helm toebehoorde deel uitmaakte van de lijfwacht van Keizer Constatijn (308-337). Of dat waar is valt te betwijfelen, immers Constatijn was in 319 helemaal niet in Germania Inferior. In dat jaar, we schrijven zijn vijfde consulaat, was hij volop in de strijd verwikkeld met zijn mede-consul Licinius. Die strijd speelde zich af in Illyrie en op het Italische schiereiland. 

Terug naar de helm, een unieke vonst in een streek waar verder nauwelijks Romeinse artefacten zijn gevonden. De helm die nu in het Rijksmuseum Oudheden in Leiden te zien is vormt slechts de buitenste schaal van een complexer helm. Op zijn minst is er een lederen binnenbekleding geweest, en mogelijk ook nog een ijzeren schaal. Mooi is ie in elk geval.