IMP·C·IVLIVS·CAESAR·DIVVS

Ach, de beroemdste aller Romeinse Keizers. Gaius Julius Caesar, van het huis Julia. Hij heeft met zijn legioenen in deze contreien rondgezworven, aan de grenzen van zijn Rijk.Ten zuiden van de Rijn had hij diep ontzag voor de Belgae, de stam die als enige in staat was de Teutonen en Kimbren, die ongeveer over heel Gallie heersten, te weerstaan. Had hij meer ontzag gehad voor zijn tegenstanders dicht bij huis, dan had hij wellicht tot nog indrukwekkender daden kunnen komen. Welk een graf verdient een dergelijk man? Hij was één van de grootste krijgslieden in de geschiedenis, maar ook een dictator. Hij verwende zijn troepen met brood, wijn en bonus-sestertien, maar liet de troepen bij wanprestaties ook decimeren (elke tiende legionair werd geexecuteerd). Gaius Julius Caesar: niets rest van deze keizer, behalve zijn geschreven woord en de legende.....én de plaats van zijn crematie, niet meer dan een somber, verscholen hoekje op het Forum Romanum.

Een Griekse heilige in Trier

Het Romeinse Rijk strekte zich tot in de hoogtij dagen uit tot onze streken. In de Duitse stad Trier vinden we nog een mooi voorbeeld van de ingenieuze bouwwijzen van de Romeinen. De Porta Nigra, in de loop der eeuwen van bruin naar zwart verkleurd en vanaf de Middeleeuwen daarom 'Zwarte Poort' genoemd, is opgebouwd uit gestapelde zandsteenblokken. Geen grammetje cement. Wel veel ijzeren verbindingspinnen, waarvan de staat in 2011 hoogstwaarschijnlijk dubieus is. Van oorsprong is de poort symmetrisch: de top van de rechter toren is verdwenen en het halfronde aanbouwsel rechts is de apsis van de kerk waarvan de Porta Nigra in de middeleeuwen deel uitmaakte. Die kerk heette de St Simeonskerk, naar de Griekse kluizenaar Simeon die zich in de eerste helft van de 11e eeuw in de oostelijke toren liet inmetselen. Er zijn mensen die voor het verkrijgen van het voorvoegsel 'Sint' meer hebben moeten doen......

Desenzano

Desenzano del Garda

Rome, 2008. Piazza San Pietro en de Via del Conciliazone, die lijkt te eindigen in de Tevere. 

De obelisk in het midden van het plein is door Caligula in 37 n Chr uit Egypte meegenomen naar Rome, waar het gedurende de jaren van het Keizerrijk deel uitmaakt van het Circus van Nero, een groot stadion voor het onderdeel Circenses uit "Panem et Circenses (brood en spelen)". Dat Circus lag op de plek waar nu deze symmetrische piazza ligt. Keizer Nero hield de vroege Christenen verantwoordelijk voor de grote brand in Rome (64 n Chr) en liet velen executeren, waaronder een eenvoudige Joodse visser, Simon bar Jona. Deze Simon, beter bekend als Petrus, werd bij het Circus begraven en zijn graf werd een pelgrimsoord, en later fundament voor de Basilica di San Pietro.  

Nero heeft nooit kunnen vermoeden dat zijn gruweldaden, gericht op het onderdrukken van een kleine monotheistische groep, in een samenleving die zich kenmerkte door aanbidding van vele goden, uiteindelijk hebben geleid tot een fantastisch mooi plein en een basiliek waar de kerk haar rijkdom toont.....

Cinquecento

Rome, 2008. Nog zo'n Italiaanse design klassieker. Fiat Cinquecento. Deze L (Lusso) stamt uit de jaren tussen 1968 en 1972.

Bici

Lago d'Orta, 2007. Vast geen lange afstandsfietser. Vast geen full-carbon frame, zeker geen Campagnolo groep. Wél bijzonder fraai.

Limoncello

Nog meer Italiaanse klassiekers, beetje als tegenhanger van Vitruvius en Dante: een goede caffé en 4 glaasjes limoncello. Uiteraard na een heerlijke maaltijd, gedrenkt in Chianti, of beter nog een Amarone.

Adige in Verona

De Adige. Reisgenoot voor de Rome-fietser van de Passo di Resia tot aan de geboortestad van Vitruvius en Catullus, scribenten in de tijd van het Keizerrijk. Beter bekend is Verona wellicht als domicilie van Dante Alighieri, hoewel vele middeleeuwse steden uit Italie dat kunnen zeggen. De dichter zwierf na zijn verbanning uit Firenze jarenlang door Italie alvorens hij zijn laatste ademtocht verspilde in de voormalige hoofdstad van het West-Romeinse Rijk, Ravenna. 

In Verona kiest de Adige haar weg naar de Adriatico, om na 410 km in de azuurblauwe zee in anonimiteit te verdwijnen. Onze route naar Rome zal zich hier van de Adige verwijderen, richting die andere grote Noord-Italiaanse rivier, de Po.

Hier nog lekker in een zonnetje, neus aan neus. Colnago en Sensa. Wit en Zwart. Vader en Dochter. Nog 2 en een half jaar, dan is het zover, Roma here we come! Deze week besloten dat we om de sfeer te proeven in mei van Parijs naar huis fietsen. Of andersom, ligt aan de wind. In Parijs starten bij de Tour Eiffel, via de Avenue de Champs Elysées naar de Place de la Concorde, de Notre Dâme en de Bastille.Door het Grand Bois Parijs uit en dan naar het Noorden, via de Champagne naar huis. Of andersom, dus. Leuk !

Steegje: Campiglio Maritima