Neffe de camping wor we van de zommer hinne goan li Lago
Trasimeno. Zôn bietje dan, want tis wel urst nog ’n stukske fietse.
Hannibal Barcas
De Romeinen en Trasimeno, geen goeie combinatie. Hannibal
hakte er namelijk in 217 v Chr een paar legioenen in de pan, nadat hij vanaf de
Alpen een eind richting zuiden was getrokken. Het was de tijd van de Tweede
Punische Oorlog, en Carthago stond er goed voor. De consuls van dat jaar, Gnaeus
Servilius Geminus en Gaius Flaminius, moesten de opmars van Hannibal tot staan
zien te brengen voordat Rome zelf onder vuur kon komen liggen. Flaminius trok
daartoe met 2 legioenen naar Aretium (Arezzo), Geminus nam posities in bij Ariminum
(Rimini). Omdat ook bij Rome nog een aanzienlijk Romeins leger lag zat Hannibal
hoe dan ook klem tussen twee troepenmachten. Hij koos voor een route langs de
noordoost kant van het meer van Trasimeno, om van daar uit verder te kunnen
trekken naar Perusia (Perugia). Flaminius volgde Hannibal op de voet en daar
maakte de Carthaagse generaal dankbaar gebruik van. Hij legerde zijn troepen in
de nacht op de hellingen ten noorden van het meer, terwijl Flaminius dacht dat
hij was verder getrokken. In de mistige ochtend van 24 juni trokken de Romeinse
legioenen langs de oever van het meer, maar werden ter hoogte van Tuoro sul
Trasimeno verrast door lichtbewapende troepen van Hannibal. Zijn hoofdmacht viel
de Romeinse legioenen vervolgens in de flank aan. De legioenen konden geen kant
op. In het westen werden ze in bedwang gehouden door een Keltisch contingent
troepen, en zwemmen was geen optie. Zo’n 15000 Romeinen kwamen om, inclusief
Flaminius.
